تقویت تولید تاکسول در کشت سوسپانسیون سلولی فندق (corylus avellana l.) از طریق ترکیب محرک و پیش ماده

کشف تولید تاکسان ها در فندق (corylus avellana l.) و کشت های سلولی آن علایق و امیدهای زیادی را برای مطالعه و کاربرد کشت سوسپانسیون سلولی فندق به عنوان یک راهکار زیست فناوری برای تولید تاکسول و سایر تاکسان ها ایجاد کرده است. در این تحقیق، تأثیر تنظیم کننده های رشد گیاهی (سطوح مختلف 2,4-d و naa در ترکیب با kin و bap) بر رشد کشت های سلولی فندق و تأثیر ترکیب محرک (متیل جاسمونات 100 و 150 میکرومولار، کیتوسان 30 و 60 میلی گرم در لیتر و امواج فراصوت 1 و 2 دقیقه) و پیش ماده (آمینوبنزوئیک اسید 10 و 20 میلی گرم در لیتر و فنیل آلانین 1 و 2 میلی مولار) بر تولید تاکسول در کشت سوسپانسیون سلولی بررسی شد. نتایج نشان داد که تیمارهای تنظیم کننده رشدی، رشد سلول فندق را در کشت سوسپانسیون به طور معنی داری تحت تأثیر قرار داد. رشد سلول ها در محیط کشت ms حاوی یک میلی گرم در لیتر 2,4-d و 5/0 میلی گرم در لیتر بنزیل آمینوپورین (bap) و 150 میلی گرم در لیتر آسکوربیک اسید در مقایسه با سایر تیمارها به طور معنی داری بیشتر بود. بین تیمارهای محرک نیز از نظر رشد و زنده مانی سلولی، ec و ph محیط کشت و تولید تاکسول اختلاف معنی داری وجود داشت. به طور کلی، اعمال تیمارهای محرک در مقایسه با تیمار شاهد (بدون محرک)، موجب کاهش تکثیر و رشد سلولی شده ولی میزان تاکسول را به طور معنی داری افزایش داد. بیشترین مقدار تاکسول (27/15 میلی گرم در لیتر) در تیمار دو دقیقه امواج فراصوت و 20 میلی گرم در لیتر آمینوبنزوئیک اسید در ریزنمونه بذر بدست آمد که 78/132 برابر بیشتر از مقدار تاکسول در تیمار شاهد بود.